Buscar neste blog

23 de dec. de 2010

A Arousa acada os 5.000 habitantes


[Redacción] Nin un máis, nin un menos. A Illa de Arousa conta na actualidade cun censo oficial de 5.000 habitantes, de acordo cos datos que acaba de facer públicos o Instituto Nacional de Estadística. Esta cifra supón un incremento da poboación en 18 persoas con respecto ao 2009,  pero non logra a ansiada meta demográfica que lle permitiría ao Concello ascender de categoría, e aumentar así o seu financiamento. Na enquisa que publicamos hai uns días sobre este tema, a maioría das persoas que participaron consideraban a consecución dos 5.000 habitantes un fito relevante.

Faltounos un

[Manuel Suárez Nieto] Despois da lotaría, hoxe o BOE publica o Real Decreto 1612/2010, de 7 de decembro, polo que se declaran oficiais as cifras de poboación referidas a 01/01/2010. Xa somos 5.000 veciños. Estes dados, como xa apuntáramos, valen, entre outras cousas, para fixar a participación nos fondos do Estado e tamén para establecer o número de concelleiros que compoñen a corporación municipal. Pero tanto o Real Decreto Lexislativo 2/2004, do 5 de marzo, polo que se aproba o texto refundido da Lei Reguladora das Facendas Locais, coma a LO do réxime electoral xeral fixan os distintos tramos ata 5.000, e dende 5.001. Así que o dito, faltounos un para dar o salto. Paréceme que nisto non hai o premio ese das aproximacións.
"Sempre andan dicindo para o ano que vén, e chega outro ano e pasa tamén... Ala Celta".
Bo nadal

22 de dec. de 2010

A agrupación socialista reparte un boletín polas casas

[Redacción] A agrupación socialista da Arousa lanzou o pasado mes de novembro un boletín informativo no que explica algunhas das actuacións máis destacadas do goberno municipal, en concreto, a adquisición das casas de estilo modernista do Campaneiro e Doña Tomasa, e as xestións para a construción do novo centro de saúde. O folleto tamén se dirixe directamente ao Partido Popular, ao que acusa de insultar, provocar e interromper plenos.
A publicación, distribuída mediante buzoneo, enmárcase nun contexto de precampaña electoral. O déficit de comunicación que caracteriza os partidos políticos locais, que carecen de blogs –con contidos actualizados-, publicacións ou calquera outra canle de comunicación regular coa veciñanza, altérase habitualmente ante a chegada das eleccións. As municipais están previstas para maio do 2011 e o alcalde, José Manuel Vázquez, xa comezou a aumentar o número de amigos no facebook.

O folleto propagandístico distribuido polo PSOE 

O Nadal, de novo

 O alumeado de Nadal

[Susi Rial] Como se adoita dicir nestes casos, aínda o outro día estabamos no verán, cando de súpeto nos sorprende o Nadal. E é que estas non son unhas festas como as demais. Quizais porque son longas, porque requiren máis gasto que calquera outra data sinalada, ou porque, dunha maneira inconsciente, nos obriguemos a nós mesmos a aparcar os problemas cotiáns durante estas semanas. Polo que sexa, pero do Nadal ninguén pode escapar.
Durante os últimos anos, apréciase un descenso de xente nos bares as noites de Nadal e de Fin de Ano, pode que debido á situación económica ou mesmamente ó frío. Iso si, nunca falta alguén que diga aquilo tan vello de "Feliciano" coa ilusión da primeira vez. E é que son tantos os días especiais, que xa non sabe un para cal reservarse, posto que se dá na Illa a especial particularidade de que, cando nos arredores van retomando a vida normal, a nós aínda nos queda a maior das festas, a do noso patrón San Xulián.
Nós seguiremos aquí, un ano máis, como fieis observadores da realidade arousá. Pero non esquezan que o que enriquece este lugar son os seus comentarios, críticas, suxestións e demais. Porque, por riba de todo, este é un espazo no que a súa voz pode ser escoitada e onde somos moitos os que estamos desexándoa escoitar. Que pasen unhas felices festas.

15 de dec. de 2010

As novas consignas da bandeira azul

 Bandeira azul na Area da Secada

[Susi Rial] A concesión dunha bandeira azul pretende premiar que se acadan certos criterios -legalidade, seguridade e accesibilidade, entre outros- nos areais, segundo a Asociación de educación ambiental e do consumidor (ADEAC), organismo encargado da concesión e a xestión das bandeiras.  Entre os criterios que se seguen, sempre tiveron unha especial prioridade o da "información e xestión ambiental", pero o certo é que, a nivel usuario, isto non se percibe desa maneira. Normalmente, adoitamos asociar a bandeira azul cunha praia á que os turistas acoden en masa, sen valorar a súa riqueza ecolóxica, máis aló da súa lonxitude e da súa area branca. Quizais por iso, a ADEAC decidiu incorporar novos criterios de valorización, máis acordes co desenvolvemento sustentable. Entre eses novos criterios, destacan a eliminación das duchas, por consideralas un gasto de auga innecesario, e por outra parte, a preservación das algas. Certamente, non deixa de sorprender que este criterio chegase tan tarde. As algas son fogares naturais e fonte de alimento para determinadas especies mariñas, ademais de evitar a erosión. É dicir, tan importante é a flora mariña como a terrestre, polo que actuar en sentido contrario é unha total aberración. Lembremos que na Illa existen dúas praias con bandeira azul, a Area da Secada e O Bao. Estamos convencidos de que estas novas consignas non só non serán un obstáculo para a renovación da concesión, senón que tamén serán todo un revulsivo para os nosos areais. E é que preserva-las algas significa tamén preservar as propias praias.

13 de dec. de 2010

A formación dos mariñeiros de baixura

Mariñeiros facendo cola na lonxa

[Redacción] Os mariñeiros da Arousa levan anos atrapados nun bucle de cursos, que os obriga a volver ás aulas de tanto en tanto para seguir exercendo a súa profesión. O antigo título de “competencia mariñeira” foi substituído polo “carné de mariñeiro-pescador”, pero a maioría dos profesionais puideron convalidar a titulación e eludir así a repetición do curso. Non se libraron, con todo, doutras novas materias obrigatorias, como os cursos de “formación básica”, “operario de radio” ou “sanitario”, por exemplo. A formación continua dos traballadores é unha meta desexable e esixible, aínda que a moitos adultos lles custe prestar atención a un encerado que deixaron de ver a unha idade moi nova. O que non ten sentido é que os contidos da aprendizaxe estean desconectados da realidade, e que se traten temas como o abandono de buque e o comportamento en caso de incendio en barcos de gran tonelaxe, cando estamos ante unha flota de baixura que desenvolve o seu traballo en gamelas e planeadoras, a quince minutos de terra.

10 de dec. de 2010

Descontento coa proxección mediática


[Redacción] Ningunha das enquisas realizadas ata o momento foi tan rotunda coma esta, sobre a representación da Arousa nos medios de comunicación. O 95% dos participantes están descontentos coa imaxe do pobo arousán que reflicten os medios de comunicación. Temporais, sucesos, narcotráfico e campañas marisqueiras adoitan ser os temas recorrentes nos que aparece enmarcada a ínsula, cando é noticia nos grandes medios. As delegacións locais da prensa galega, con sede central en Vilagarcía, adoitan cubrir un rango de temas máis variado e cercano ás necesidades dos veciños, pero aínda así, contemplan a comarca enteira, coa Arousa incluída, dende a lonxanía, como se se tratase da periferia da “Vila”.
Por outra banda, non é raro que moitas das reportaxes referidas á Arousa deixen un pouso de prexuízos, que se moven entre a fascinación antropolóxica, a condescendencia e o descoñecemento. Nalgunha ocasión, xa temos falado aquí da visión mediática (Cen por cen illa; caso Willisch) e, na mesma liña, Ilha de Orjais explica neste artigo os tópicos presentes nas crónicas de comezos do século XX, en certa maneira, algúns aínda vixentes. Os propios habitantes da Arousa temos contribuído á propagación dun imaxinario colectivo encorsetado no "pirata carcamán", por ese gusto tan noso de recrearnos nas nosas diferenzas. Con todo, apréciase certa evolución nos contidos elaborados sobre a Arousa: na rede, o que triunfa son as informacións acompañadas da palabra “paraíso”. Desconfíen, seguro que lles queren vender algo.

A Illa prepárase para vivir sen fume


[Susi Rial] Continuas subas, prohibicións cada vez máis estritas de fumar en lugares públicos... as continuas medidas do goberno relacionadas co tabaco están creando un cerco ó fumador, que cada vez ten que agudizar máis a imaxinación para gozar dun cigarro. O feito de que calquera paquete de tabaco, incluso as marcas clasicamente máis accesibles, acadasen altos prezos, fixo que na Illa cada vez sexa máis habitual que os fumadores se pasen ó tabaco de lear, máis económico, pero tamén con necesidade de accesorios "extra", como filtros, papel e ata un sofisticado aparello que axuda a facer o cigarro de maneira perfecta en apenas uns segundos. A nova lei antitabaco prohibirá fumar en calquera lugar público, incluído bares de tódolos tamaños, a partir do 1 de xaneiro, aínda que estará permitido na noite de fin de ano. Serán as últimas festas de Nadal nas que se fume nos bares. A partir de aí, os cafés, as partidas de cartas e os "cubatas" nos bares e cafeterías, non poderán ser compartidos co pracer dun cigarro. Na Illa, a primeira gran proba chegará o día do Patrón, pero todo indica que haberá que fumar o puro no traxecto dun bar a outro. Por se todo isto fose pouco, o goberno anunciou a semana pasada unha nova suba do tabaco, unha media do 7,3%. As alternativas dos fumadores cada vez son menos. Dende aquí imos propoñer unha que, sen dúbida, non será a máis popular, pero...  por que non deixar de fumar?

6 de dec. de 2010

Canda a lotaría

Nenos á entrada do auditorio


[Manuel Suárez Nieto] Pois si, o Consello de Ministros non para. Estragóuselles a ponte, a eles e a algúns máis. O pasado venres 3 de decembro aprobou o “Real Decreto Lei de actuacións no ámbito fiscal, laboral e liberalizadoras para fomentar de forma inmediata o investimento e a creación de emprego”; máis unha, das xa moitas medidas que non conseguen os obxectivos para o que foron ditadas, baixar o desemprego. Todo a estribor, voga de couso na política económica. Séguese o ronsel das medidas propostas pola doutrina neoliberal, que non deixaron de poñerse en práctica dende finais da era Felipe González, con Pedro Solbes como Ministro de Economía, quen continuou coas mesmas de volta no goberno, aló polo 2004, moi na liña das preocupacións de Rato e do seu temor ao “tsunami regulatorio”. Pero nese Consello de Ministros houbo máis. Tamén se aprobou, coma tódolos anos, a proposta do Ministerio de Economía e Facenda, o RD que declara oficiais as cifras de poboación dos municipios españois a 1 de xaneiro de 2010. 

De cando a roupa se botaba ao clareo

O  río da Abilleira

[María García] Os maiores de 40 anos acordaranse de que non sempre se lavou a roupa na lavadora. Antes de que este bendito aparello entrara nas nosas casas, eran as mulleres as que ían ó río a lavar a roupa; non é que foran a un río a lavar, é que así se lles chamaba ós puntos onde había lavadoiros con pozo. Nos lavadoiros xuntábanse a diario moitas mulleres, así que había que madrugar para coller sitio. As que chegaban máis tarde tiñan que esperar a que algunha madrugadora acabara de lavar. Era o lugar de rexouba por excelencia; as mulleres non ían ás cafeterías, non ían andar, pero no río tamén se fasía “vida social”.

30 de nov. de 2010

Pisos pantasma

Pisos á venda na Avenida da Ponte

[Susi Rial] A aprobación do PXOM na Illa de Arousa, en febreiro de 2002, marca o inicio dun proceso de construción masiva. O ordenamento do urbanismo na Illa daba lugar á posibilidade de edificar e moitos construtores, promotores e inmobiliarias non tardaron en sentirse atraídos polo potencial da nosa Illa. O fenómeno da "burbulla inmobiliaria" tamén tivo lugar aquí, e o seu resultado é un exceso tal de oferta de vivenda, que non pode ser abarcada polo mercado. A consecuente crise económica mundial chegou a finais de 2007, chegando a fin do proceso. Cabe preguntarnos qué ocorrería se este fenómeno durase máis tempo, chegaría a converterse a Illa nunha vila pantasma?. Polo momento, quedounos unha morea de pisos inhabitados, eternamente á venda. Edificios enteiros cheos de frialdade e de eco retumbando. Sen cortinas, sen luces prendidas, sen nada. Poderíase pensar que isto débese á época do ano na que estamos, na que case non hai turistas. Pero o certo é que a cousa pouco cambia no verán. Quizais aparece algún que outro veciño solitario, pero pouco máis. Por si fora pouco, son pisos pensados como segunda vivenda, polo que só dispoñen de unha ou dúas habitacións, polo que non son apropiados para parellas novas ou familias con vistas ó futuro. O futuro destes pisos é incerto, cairán a cachos antes de que alguén entre a vivir neles?

A visibilidade do Igafa, e da FP

O Igafa, visto desde o mar

[Manuel Suárez Nieto] Se facemos unha pescuda no buscador de na illa co termo "Igafa", o primeiro que nos sae é unha entrada do 2008, na que se denuncia a invisibilidade do instituto na rede e a imposibilidade de consultar a oferta formativa e os proxectos de investigación que se estaban a levar a cabo. Afortunadamente, isto mudou. Dende febreiro de 2009, está rexistrado o dominio www.igafa.es. Unha web, ben bonita e entretida por certo, na que se pode atopar toda a información. A Formación Profesional avanzou de xeito importante no sistema educativo español. Aquela FP marxinal e sen recursos pasou á historia, aínda que é frecuente escoitar algúns tertuliáns que non se puxeron ao día reproducir argumentos do pasado. Hai ciclos formativos cun nivel moi alto, do que os alumnos saen con altas capacidades para o desenvolvemento de profesións cualificadas. Sería unha pena que este camiño comezado fai algúns anos e ao que tanto esforzo se ten dedicado comezase a desandarse só pretexto da crise. O movemento demóstrase andando, e a aposta pola educación demóstrase con recursos enriba da mesa. Non é casual que as comunidades con menor gasto en educación (Valencia, Canarias e Baleares), sexan tamén as que maiores índices de fracaso escolar ostentan, e ao revés, a maiores recursos, mellores resultados (Asturias, País Vasco e Navarra).

24 de nov. de 2010

O mantemento do Chufre


[Susi Rial] O Chufre é o centro neurálxico da vida pesqueira da Illa, así como o lugar máis visitado polos turistas nos meses de verán. Aínda con iso, e unha vez máis, a iniciativa de limpar os seus fondos tivo que chegar dende o colectivo das mariscadoras. Grazas á súa boa organización e ó seu compromiso firme por coidar, manter, vixiar e limpar as praias, as mariscadoras aproveitaron as grandes secas para a limpeza do Chufre, mediante quendas de grupos de mulleres nas fins de semana. Entre o lixo retirado, había moito expulsado polo propio mar durante os temporais, por iso non deixaba de sorprender o número de pneumáticos aparecidos procedentes dos barcos, así como cordas, taboleiros de tódolos tamaños e todo tipo de botes e fragmentos de diferentes materiais. No contorno do Chufre e do Naval sempre se foi á seca. Agora, mediante esta limpeza, espérase que aumente a produción marisqueira nestas zonas. A pesar da cantidade de lixo retirado, presúmese que non se chegou nin á metade do que aínda fica nos fondos. Trátase dunha labor infinita, porque cada vez que se produza un temporal será necesario volver a limpar. E é que o mar coñece moi ben o que non precisa.

22 de nov. de 2010

A enquisa do mexillón: nin si, nin non


[Redacción] A 40 céntimos o pequeno; 70 céntimos, o normal, e 85, o grande. Eis o prezo medio aproximado ao que os produtores están a vender o mexillón na actualidade. O prezo do molusco mantense en niveis aceptables e a demanda do mercado responde, logo da vaga de toxina que mantivo pechados a maioría dos polígonos de bateas o pasado mes de setembro. Os mexilloeiros reciben así un pulo, para pechar un ano que destacou pola crise do Consello Regulador do Mexillón, a institución encargada de implantar a denominación de orixe. Por unha banda, a Consellería do Mar recurtou a mínimos históricos o orzamento do Consello, cuxo principal gasto é o mantemento dos axentes controladores do produto nos peiraos; e por outra banda, o Tribunal Superior de Xustiza anulou o regulamento da denominación de orixe, sentenza que foi recorrida polo Consello e que agora mesmo está pendente de resolución. Con estas dúas frontes abertas, o sector encara un ano de incógnitas, sen unha visión unánime sobre o futuro. Na nosa enquisa,  que rexistrou nesta ocasión unha baixa participación, un 50% considera que a situación mellorará no 2011, e outro 50% pensa que non.

21 de nov. de 2010

Garzas urbanas


[Susi Rial] Cada vez é máis habitual ver na beira do mar, nas praias preto das nosas casas, esta maxestosa ave. As garzas viven en bandadas nos cons preto de Carreirón. Pero vese que, de cando en vez, algunha se afasta do grupo, ou se extravía, e quizais animada pola presenza de outras aves como os patos, fica a vivir preto de nós. E iso é o estraño, porque, polo xeral, son animais esquivos que nin sequera gustan das miradas da xente pousadas nelas. Pero aí aparecen, dende o Chufre ata a Salga, cada vez dunha maneira máis frecuente. Adoitan estar dúas especies: a garzota común, máis pequena e de cor branco inmaculado; e a impresionante garza real, de cor agrisada e duns 90 centímetros de lonxitude. A cotío aparecen estáticas sobre un con ou nun peirao, ou cazando algunha presa que xantar, cando hai marea baixa. En calquera caso, semella que estas fermosas aves están descubrindo, ó igual que moita xente, o ben que se vive na Illa de Arousa.

19 de nov. de 2010

Un adianto sobre o 'Entroido na Arousa'


[Redacción] Logo de moito tempo de traballo, Antonio Millán ofrece o sábado ás 19.00 horas un adianto do libro "Entroido na Arousa", que el mesmo está preparando, en colaboración co fotógrafo Miguel Chazo. O acto consistirá nunha pequena presentación dos contidos e mais a proxección de fotografías, antigas e recentes, do Carnaval arousán. Os autores agardan que a obra poida estar lista para a  venda nos vindeiros meses.

16 de nov. de 2010

Informe do Consello de Contas: a débeda




[Manuel Suárez Nieto] Seguindo co resumo das últimas contas municipais fiscalizadas polo Consello de Contas, nesta ocasión, examinamos a débeda e mais o apartado referido ao resultado. O Concello da Arousa acumula unha débeda viva a longo prazo -basicamente herdada da segregación- de 1,3 millóns de euros, case 227 millóns das antigas pesetas. En canto ao resultado, foi positivo, como xa dixemos, froito dos elevados ingresos, fundamentalmente das transferencias e subvencións por habitante. En xeral, o do 2007 foi un orzamento froito da conxuntura económica e política do momento.

15 de nov. de 2010

O submundo arousán


[Susi Rial] A principios de mes, a Illa de Arousa espertaba con certo rubor ó coñecerse a detención de Didier Dios, por supostos delictos de narcotráfico. E todo, porque Didier Dios chegou a ser patrón maior da Illa durante dous anos, o posto de maior responsabilidade da vida mariñeira. A noticia chegaba sen que aínda a vida arousá se repuxera da detención de Bruno Santiago, cunha intensa operación policial incluída, que tivo por escenario a praia de Conretellado, moi transitada nos meses de verán.

12 de nov. de 2010

Informe do Consello de Contas: os ingresos da Arousa



[Manuel Suárez Nieto] O Consello de Contas de Galiza é o ente fiscalizador das contas e da xestión económico-financeira do sector público galego. O pasado mes de xuño elevou ao Parlamento o último informe, referido ao exercicio 2007. Na Galiza hai 198 concellos con menos de 5.000 habitantes, entre eles, o noso, que rexistrou uns ingresos superiores á media do seu grupo. O informe tamén inclúe a fiscalización das contas das confrarías, corporacións de dereito público dotadas de personalidade xurídica e capacidade de obrar. 

9 de nov. de 2010

As novas rotondas

Rotonda en obras, no acceso á ponte

[Susi Rial] Nun período de tempo non moi grande, pouco máis dun ano e medio, e nun traxecto non moi longo, dende a ponte ata as Laxes, o ordenamento viario viuse modificado coa implantación de, nada menos, que tres rotondas. A súa presenza obrígalles ós vehículos a controlar a velocidade, e mellora a fluidez do tráfico, evitando incómodos semáforos. E, sen dúbida, contribúe a unha nova percepción do territorio.

8 de nov. de 2010

Undertown, en directo



[Redacción] Marcos Nine preséntanos o documental da actuación de Undertown, banda arousá de rock, durante as pasadas festas do Albariño, en Cambados.

A favor da peonalización



[Redacción] Dos 24 votos recibidos na última enquisa sobre unha hipotética peonalización do centro urbano da Arousa, un 70% amosouse partidario desta posibilidade. E case un 30% votou en contra. Entre os argumentos favorables que os lectores expuxeron nos comentarios, destacan a solución de problemas como a conxestión do tráfico no verán ou a perigosidade que supón camiñar por certas rúas estreitas, nas que os peóns apenas teñen espazo. Iso si, os comentaristas tamén recoñecen que é un proceso complexo, que requirirá da construción de aparcamentos e do deseño de alternativas de tránsito que faciliten a entrada e a saída da illa.

29 de out. de 2010

A luz dos mortos

O cemiterio vello

[Redacción] Gústalle ao pobo arousán que os seus mortos, coma os vivos, teñan luz que os alumee na noite, aínda que sexa só unha vez ao ano. Así, cada un de novembro, o cemiterio énchese de bombillas e créase arredor do camposanto un resplandor que convida á visita nocturna. Este ano, porén, o sistema de iluminación será diferente. O cableado do cemiterio vello non reúne as condicións de seguridade axeitadas, segundo informou a Compañía de Electrificación, que se encarga da instalación. E o cemiterio novo aínda funciona con “luz de obra”. A empresa eléctrica propúxolles aos veciños a contratación dunha nova rede de alumeado, pero ante a falta de acordo económico –cada abonado debería pagar 30 euros pola instalación, máis outros cinco de cota mensual–, cadaquén poñeralles luz aos seus defuntos ao seu xeito. Velas, lanternas e leds servirán para prender a chama do recordo, en ausencia das bombillas. E nas fiestras dalgunhas casas, seguindo unha vella tradición, na noite de Defuntos aboiará nun vaso de aceite unha “bolboreta” –un pequeno disco de cartón cunha mecha– acendida por cada unha das almas que xa van alá.

27 de out. de 2010

Candido Pazó estrea na Arousa ‘Memorias dun neno labrego’

 Pazó e mais o alcalde, durante a presentación da obra aos medios

[Redacción] O auditorio municipal da Arousa acolle o sábado 30 de outubro, ás nove da noite, a estrea da adaptación teatral de Candido Pazó da obra “Memorias dun neno labrego”, un clásico da literatura galega, escrito por Xosé Neira Vilas. Segundo explicou Pazó na presentación do espectáculo, na que estivo acompañado polo alcalde, Manuel Vázquez, trátase dun monólogo narrativo e escénico, creado a partir da obra de Neira Vilas, ao que lle engadiu os seus propios textos e outros de tradición popular. Logo da representación en primicia no auditorio, a obra tamén se levará a escena no instituto, onde está previsto que acuda o propio Neira Vilas.

Ayes de Orjais

A portada do libro, publicado pola editorial Dos Acordes

[Susi Rial] Hai agora uns once anos, chegou ás mans do arousán José Luís do Pico Orjais, por mediación de Ugia Pedreira e Ramom Pinheiro, a copia dun manuscrito que, se presumía, podería ser de Marcial Valladares. Este feito marcaba o inicio dunha intensa investigación, á que se uniu no 2006 Isabel Rei, profesora do Conservatorio Profesional de Música de Santiago. Esta longa travesía culminou coa publicación do cancioneiro "Ayes de mi país", que será presentado o vindeiro venres, 29 de outubro, ás 20:30 no auditorio de Rianxo.

26 de out. de 2010

Un compromiso con Carreirón



[Susi Rial] Carreirón é un dos maiores tesouros que posúe a Illa de Arousa. Pertence ó complexo intermareal Umia-O Grove e a súa paisaxe é tan fermosa como fráxil. E iso é debido, principalmente, á súa compoñente areosa, posto que, como di o biólogo Juan Poza, todo Carreirón vén sendo unha gran duna. A lista de normas e restricións a seguir son tantas, que se enchería de carteis a rotonda da entrada a Carreirón, ademais de que non contaría coas simpatías do público. Pero, dende aquí, consideramos que a información é básica, polo que imos achegar o noso pequeno gran de area, dando algunhas pautas de conduta que se deben levar a cabo durante unha visita a Carreirón.

22 de out. de 2010

Uxía²

Fotografía tomada da web de Uxía

[Manuel Suárez Nieto] Uxía's ao cadrado, ou ao caldeiro, como gusten. Ultimamente as sereas fondean na Abilleira ao abrigo dos temporais do sur. Que as traería a este o porto?, que fixo que aquí quedaran?, sería a boa fama dos nosos carpinteiros de ribeira?
Hai uns días falabamos do "Manual de sedución" dos Marful da Ugia Pedreira e do seu “Pasodoble Universal”, no que se acordan das mulleres da Arousa, das que din que non se mercan nin se venden.
Hoxe vennos á memoria o último traballo de Uxía Senlle, "Eterno Navegar", un disco con conexións moi intensas coa nosa terra. A peza número oito chámase "A fala da serea", e segundo a propia autora é “un autorretrato un tanto distorsionado feito coma homenaxe a unha illa que me deu tranquilidade e alegría, A Arousa”. Tamén son feitas na Arousa as fotos da capa e as do interior que acompañan cada un dos temas. Podemos ver dende Carreirón ata Barbafeita. A reportaxe fíxoa o Quim Farinha (este debe ser un burás).
Neste enlace poden escoitar os temas do disco, e se lles gusta, mérqueno.

21 de out. de 2010

Luís Guillán, in memóriam

 Luís Guillán (no centro, co xeonllo erguido), nunha fotografía familiar

[Susi Rial] O pasado 12 de outubro, morría á idade de 95 anos Luís Guillán Cores, na súa casa e rodeado de toda a súa familia. Con el desaparece unha testemuña dunha parte importante da historia da Illa de Arousa, en concreto, aquela que atinxe á primeira das grandes reivindicacións arousás: "luz, ponte e concello".

20 de out. de 2010

Pechada unha irregular tempada de dornas a vela

Unha das embarcacións participantes na Volta á Arousa 2010

[Redacción] As regatas de dornas a vela pecharon este ano a súa tempada máis irregular dos últimos tempos. O vento, os problemas internos dos clubs e as desavinzas entre colectivos de diferentes localidades contribuíron a enrarecer o ambiente. Para comezar, o Trofeo Galicia, a competición máis importante do mundo na súa modalidade, quedou a medio facer.

17 de out. de 2010

Noitebús, máis ca un medio de transporte


[Susi Rial] O presidente da Xunta, Alberte Núñez Feijóo, anunciaba o pasado mes de setembro a retirada das subvencións públicas para o servizo de Noitebús, dentro da súa chamada "política de austeridade". A nova non deixou indiferente a ninguén e as protestas non se fixeron agardar.

15 de out. de 2010

Ubuntu

Imaxe tomada da Galipedia

[Manuel Suárez Nieto] O outro día na Biblioteca Municipal levei unha alegría, ademais de ser todo un pracer ver á nosa bibliotecaria e os premios María Moliner que xunta, como quen non quere a cousa, nos estantes, facéndonos sentir a todos un pouco máis orgullosos de ser de onde somos. O caso é que tiña que consultar o correo e pregunteille que computador podía usar.

As enquisas do non

 

[Redacción] Ata o de agora, nas enquisas que levamos publicadas, gaña a opción do “non” por maioría. A primeira consulta, sobre as obras da ponte, contou cunha participación de 25 votos, dos cales un 76% manifestou un descontento co resultado das reformas que se están a acometer no viaduto. A segunda enquisa, que interrogaba sobre a política municipal de deportes, recibiu 19 votacións, e máis do 60% valorou negativamente o apoio brindado polo Concello ao deporte local. A nova enquisa aborda un tema recorrente cando se fala da conxestión de tráfico no centro urbano da Arousa, a posibilidade de peonalizar algúns barrios e rúas. Teñen unha semana para votar.

6 de out. de 2010

Enganchados ó Facebook


[Susi Rial] As redes sociais son o último chanzo na comunicación virtual, que comezou no seu día co sinxelo correo electrónico. Os arousáns non estamos á marxe destas novas tecnoloxías. Redes como Tuenti, Twitter e Facebook adoitaban ser de uso case exclusivo da xente nova. Pero hoxe en día a idade dos usuarios está moi diversificada, o cal enriquece en gran medida os seus contidos.

4 de out. de 2010

Gaivotas

 O botín da gaivota
A limpar o peixe, en compaña

[Redacción] Algúns mariñeiros din delas “que lles das de comer e che cagan enriba”, unha frase que non deixa en moi bo lugar ás gaivotas. Pero gusten ou non, haille que recoñecer a súa habilidade para obter alimento, mesmo botando man de sofisticadas técnicas. As gaivotas son capaces de coller ameixas e mexillóns co peteiro, para logo deixalos caír desde o alto, co obxectivo de que as cunchas escachen contra o chan. Saben abrir ameixas, e tamén saben que a unha limpeza de peixe sucédelle un festival de maghas fáciles.

O legado de Ramón Ferro

 Fotografía tomada do Club de Piragüismo

[Susi Rial] O deporte arousán está de parabéns. O pasado domingo 26 de setembro, Ramón Ferro culminaba un soño que levaba perseguindo durante varios anos, gañar o campionato do mundo. Desta maneira, consolídase como o mellor deportista nado na Illa.

22 de set. de 2010

Ponte ou viaduto?

 Así imaxinaban a ponte
nun folleto de finais dos 70


[Susi Rial] Nos anos sesenta, os arousáns imaxinabamos que a nosa desexada ponte estaría sostida por arcos, ó gusto das antigas pontes romanas. Na festa da ponte de 1979, imaxinouse unha ponte colgante, quizais debido á influencia da ponte de Rande. Pero agora, 25 anos despois da súa inauguración e a piques de rematar a súa primeira gran reforma, que ocorrería se nos dixeran que o noso gran triunfo non é unha ponte, senón un viaduto? Pois todo semella indicar que así é.

16 de set. de 2010

Pasodobre universal (e da Arousa)



[Redacción] A canción que poden  escoitar no vídeo chámase “Pasodoble universal”, e acórdase da Arousa no minuto 1.35, e de Butango e de Polonia. Trátase do tema de lanzamento de “Manual de sedución”, o segundo e último traballo discográfico de Marful, grupo liderado pola cantante Ugia Pedreira. Colaboradora da revista Dorna, Pedreira coñece ben a ínsula así que vai estar coma na casa no concerto que vai ofrecer a noite do venres 17 no auditorio. Nesta ocasión, será co grupo Nordestinas, o conxunto que forma xunto con Guadi Galego e Abe Rábade.

Xa temos wifi municipal, ou non?



[Manuel Suárez Nieto] Un ano máis, a única actividade que vemos na web municipal é a publicación da adxudicación dos contratos con cargo ao Plan E 2010,  Fondo Estatal para o Emprego e a Sustentabilidade Local. O pasado mes de abril, a xunta de goberno local do Concello aprobaba a adxudicación da obra "Despregue de rede sen fíos para acceso wifi en edificios e instalacións municipais" por un importe de 95.705 euros á empresa Dúo Telecomunicaciones, cun prazo de execución de dous meses. As obras xa remataron e o Concello está a dar claves de acceso a aqueles usuarios que o desexen e se pasen polas dependencias municipais.

13 de set. de 2010

25 anos non son nada

Un momento das obras de construción da ponte

[Susi Rial] O 14 de setembro de 1985 cambiou a vida irremediablemente da xente da Illa de Arousa. A nova existencia do acceso rodado á Illa traería consigo unha nova percepción xeográfica. Antes o Bao daba a sensación de estar lonxe, moito máis lonxe do que está agora. Era un espazo enlamado que semellaba non formar parte da Illa, porque era coma un mundo aparte. A súa contribución foi vital para cumprir o vello soño da ponte.

Os actos do aniversario da ponte

O cartel da festa de aniversario
Fonte: A Illa dos Carcamáns


[Redacción] O Concello da Illa de Arousa celebra do 14 ao 18 de setembro o 25º aniversario da construción da ponte, cunha programación de actividades que inclúe concertos, unha mostra fotográfica sobre os momentos clave da infraestrutura (as reivindicacións populares, a primeira pedra e a inauguración) e unha mesa redonda na que intervirán Sito Vázquez e outros membros da “comisión pro-ponte” de 1979. Os festexos chegan nun momento no que a ponte está a experimentar a maior reforma da súa historia, consistente na reparación dos elementos estruturais e na ampliación da plataforma viaria. As obras, valoradas en 14 millóns de euros, está previsto que rematen a comezos do vindeiro ano.

12 de set. de 2010

Novo deseño, nova tempada


As vacacións foron longas, pero miren que castelo construímos. É fraxil, xa o sabemos. A calquera hora, a subida da marea lévao por diante. Pero iso non impide que, gran a gran de area, vaiamos edificando soños, experimentando con fórmulas que nos acheguen a un proxecto mediático da Arousa e para a Arousa. Comezamos nova tempada, con novo deseño. Vostedes teñen, como sempre, moito que dicir. O novo correo naillaredaccion@gmail.com está á súa disposición, para enviar notas de prensa, avisos, suxerencias e tamén queixas.

31 de xul. de 2010

De vacacións


Durante o mes de agosto, este blog non se actualizará coa regularidade de costume. Despois de catro anos de actividade ininterrumpida, collemos unhas semanas de vacacións para descansar e repoñer enerxías. Non se esquezan deste sitio, porque volveremos en setembro, e con algúns cambios e melloras.

27 de xul. de 2010

O desembarco na distancia


[Susi Rial] O día do Carme é o día máis agardado de todo o ano na Illa. A súa chegada marca o final das festas, por iso todo o mundo trata de vivilo da forma máis intensa posible. A primeira opción é ir á procesión. Pero os amantes do "vermú" prefiren ficar en terra, porque non hai día no que a hora de xantar se demore tanto.

26 de xul. de 2010

Os da 'Galega' van ao raño

 Un reporteiro do programa Na túa pel acompañou a un mariñeiro arousán ao raño para facer unha reportaxe sobre o marisqueo a flote. Despois dunha xornada de traballo, o reporteiro acabou  rebentado, con quilo e medio de ameixas e unhas cantas bochas... Aquí teñen  o programa enteiro, emitido o pasado 20 de xullo.   As cámaras da canle autonómica tamén estiveron gravando nas festas, esta vez, para o programa Na punta do pé.

22 de xul. de 2010

Habemus fonte

A nova fonte de pedra do Charco, instalada esta mañá

O barrio do Charco estrea fonte, logo de máis de tres anos de espera. A recuperación da fontenla é un logro veciñal, que pode servir de exemplo para outros rueiros preocupados polo seu patrimonio. Así seguimos os acontecementos desde na illa:

-Quedamos sen fonte  (xaneiro 2008)
-Os veciños defenden un símbolo do Charco (agosto 2008)
-Activismo cidadán (xullo 2009)
-E agora aparece un ramo (xullo 2009)
-A fonte que si existiu (xullo 2009)
-As fotos da illa dos carcamáns (maio 2010)

16 de xul. de 2010

O silencioso fito xeográfico

Vértice xeodésico no Santo
Placa que acompaña o vértice

[Susi Rial] Dende o ano 1982, a impoñente estatua do "Santo" vese acompañada por unha discreta construción de formigón. Trátase dun fito xeográfico ou vértice xeodésico. Forma parte da rede xeodésica sobre a que se articula toda a cartografía de España. Faise a modo de triangulacións no terreo, nos cales, os fitos son os vértices dos triángulos. Calquera traballo topográfico ou de levantamento de mapas ten que apoiarse nesta rede. De aí a súa gran importancia, moi ben referida na placa que o acompaña. Enriba do cilindro hai un punto sobre o que se pode traballar para facer medicións. Non sen certa dificultade, pois non debe ser moi sinxelo subir até ese punto cun trípode e un aparato de cinco quilos. Pero, iso si, a súa fiabilidade está máis que contrastada. Fronte ó Concello, hai unha placa similar á do fito. Nela aparece o sistema ETRS89, que inclúe a utilización de novas tecnoloxías como o GPS, que fai que a precisión final sexa notablemente mellor. Pero supoñemos que se trata dunha placa meramente informativa, porque non atopamos por ningures ningún punto onde fora posible traballar.

15 de xul. de 2010

Canteiras improvisadas

Canteira na zona de Gradín
Marcas de canteiría nun con da Grañeira

Se as dunas forneceron de area as labores de construción dos habitantes da Arousa, a extracción de pedra tamén debeu ser unha práctica habitual noutros tempos. Moitos cons da Arousa presentan marcas de canteiría que así o indican.