A pérgola que nunca deu sombra

Pérgola no paseo marítimo do Cantiño

Será porque a salitre queima as prantas, porque non se escolleu a especie gabeadora axeitada, ou porque non recibiu os coidados que precisaba; o caso é que a pérgola do paseo marítimo do Cantiño xace desde a súa construción nun estado de triste nudez, sen follaxe que a envolva, nin en inverno nin en primavera. E así van pasando as estacións.

Un videoclip gravado na Arousa

As praias da Arousa no outono serven de escenario do último videoclip de Ataque Escampe, un grupo que se autodefine coa etiqueta de "rock de serie b", pola precariedade de medios coa que comezaron. A canción do vídeo, titulada "Europa e o ballet", ben podería comezar así: "Xastelas é o lugar onde o ballet tamén se podería ver como a maneira de aparentar que as persoas somos quen de ter ás..."

Neuroband prepara o lanzamento do seu primeiro traballo discográfico

Imaxe collida da web Manuelseixas.com

Neuroband, o grupo formado por Manuel Seixas, Xurxo Romero, Nicolás Leal, Edgar Santorum “Coco” e Víctor García “Carallada”, ten todo a punto para o lanzamento do seu primeiro traballo discográfico. A banda agarda poder presentar durante este ano o CD “Proceso amniótico”, no que reúne oito temas en galego e dous en inglés, froito de máis de dous anos de traballo. O libreto que acompañará o CD, realizado por Xurxo Romero con fotografías de AmebaVision, tamén está listo, así que só lles falta atopar un selo discográfico que os apoie. De non ser así, Neuroband tentará autoeditar a súa música, segundo confirmaron membros do grupo, para iniciar logo unha pequena xira de concertos.
Neuroband é o resultado da unión de músicos procedentes dos desaparecidos Korosi Dansas (Vilagarcía) e Fungo (Illa de Arousa). No 2004 gravou a súa primeria maqueta baixo o título “Microse”.

Quen paga as festas?

As vendas na lonxa están gravadas cun imposto festeiro,

tal e como se aprecia neste albarán

O financiamento das festas do Carme, a celebración máis importante da Arousa, corre a cargo da sociedade civil. Hostaleiros, empresarios, comerciantes, bateeiros e mariñeiros contribúen anualmente á organización do programa de festas con desiguais cotas, que poden dar lugar a siuacións inxustas. Dáse a circunstancia de que a comisión de festas adoita pedirlles ás agrupacións de mexilloeiros 60 euros por batea, unha cantidade similar á que achegan algúns bares, sendo estes os principais beneficiados das festas do verán.

Pero sen dúbida, o colectivo máis gravado é o dos mariscadores, que queira ou non queira, ha de destinar unha porcentaxe fixa de todas as súas vendas na lonxa ás festas. Esta especie de imposto revolucionario-festeiro permítelle á confraría contribuír á festividade do Carme con cantidades que se achegan aos 20.000 euros.
A xenerosidade da confraría é en realidade un lastre que carga directamente nos albaráns dos traballadores do mar e que dificilmente se podería aplicar noutras profesións. Alguén estaría disposto a destinar unha porcentaxe fixa da súa nómina ao divertimento colectivo?

Arqueoloxía: o mapa da Arousa

Os puntos clave da arqueoloxía insular

Existe unha tendencia a considerar que a Illa de Arousa non conta cun patrimonio arqueolóxico destacable. Mais esta afirmación semella froito do descoñecemento máis ca da realidade. Se nas vilas veciñas se atoparon conxuntos megalíticos, e mesmo está documentada a existencia de enterramentos funerarios da Idade de Bronce no illote Areoso, o sorprendente sería que na Arousa non houbese ningunha pegada dos antigos poboadores. Neste mapa localizamos seis lugares clave para achegarse á esquecida arqueoloxía da illa:

-O cemiterio dos Bufos, un xacemento estudado, mais totalmente abandonado.

-O conxunto das praias de Riasón e dos Tarais, quizais un dos restos máis interesantes, de magnitude aínda por descubrir.

-A ara de Niño do Corvo: unha pedra cunha misteriosa cavidade, que podería remitir a antigos ritos pagáns. Xulguen as imaxes do post correspondente.

-O conxunto das praias do Naso e da Cova: ao igual que en Riasón, no norte da illa o mar deixou ao descuberto vellos muros cuxa función é hoxe descoñecida. Este xacemento é dos menos documentados, e do único do que, aínda, non lles podemos ofrecer imaxes.

-Os restos do Areoso, xa comentados con anterioridade.

Arqueoloxía: o esquecido conxunto de Riasón

Restos do que podería ser un antigo peirao Da area emerxen varias construcións rectangulares Detalle da cista máis completa Unha segunda cista E outra máis, aínda soterrada

 

[Helena Domínguez] O conxunto arqueolóxico dos Tarais-Riasón foi dado a coñecer aproximadamente hai cinco anos. A forte erosión do mar na zona deixou ao descuberto varias construcións de pedra, que chamaron á atención de Benigno Chaves, hoxe patrón maior da Arousa. Segundo publica Rías Baixas, Chaves alertou a uns arqueólogos, que fixeron unha primeira datación dos restos, situándoos entre a Idade de Bronce e a chegada dos romanos. Quen visite hoxe a zona, entre a praia de Riasón e dos Tarais, poderá ver dúas cistas que emerxen da area, e unha terceira semienterrada. Ademais, moi preto deste lugar, existen restos de muros, así como unha especie de rampa de pedras, que puido funcionar a xeito de peirao. É unha magoa que non existan estudos rigorosos sobre este interesante xacemento, totalmente desprotexido e abandonado polas autoridades.

Arqueoloxía: a ara de Niño do Corvo

Pedra con posible valor arqueolóxico, entre Testos e Niño do Corvo

A forma do con semella traballada

A cavidade fai pensar que se trata dunha antiga ara

O blog Ilha de Orjais dá conta da existencia dunha posible ara de ofrendas situada no Agro de Alonso, entre Testos e Niño do Corvo. De acordo coas consultas do autor, José Luís Dopico, a cavidade da pedra podería corresponder a un antigo altar de ritos pagáns. O con está sen catalogar e a piques estivo de ser destruído, debido á construción dun muro próximo. Ilha de Orjais mostra as imaxes do conxunto antes das obras da depuradora.

Arqueoloxía: o abandonado cemiterio dos Bufos

Estado actual do cemiterio dos Bufos

Todos os veciños da Arousa saben da existencia da necrópole dos Bufos, dada a coñecer á comunidade científica nos anos 30 polo médico compostelán Varela Santos. Noutro tempo, os restos dos enterramentos eran visibles pero o lugar loce hoxe cuberto de toxos, sen que ningunha administración amosase interese por protexer e poñer en valor o xacemento.