na illa

A praia do Mallón, nunha tarde de agosto [Susi Rial] Tódolos anos, cando se aproximan as datas estivais, adoitamos escoitar nos medios de comunicación que o que se achega, será o verán máis cálido da Historia, sempre coa sombra alongada do cambio climático detrás. E este verán 2010 non é unha excepción, dende logo. Hai que ter en conta que cando se refiren á "Historia", queren dicir dende que se teñen datos, cousa que só acontece dende os anos 70. Polo tanto, o espazo de tempo non chega a ser o bastante significativo. Neste verán dise que as temperaturas aumentarán unha media de un ou dous graos. Neste sentido, os expertos de Meteogalicia , páxina web de referencia en canto ás previsións meteorolóxicas, avisan do arriscado que é facer unha predición a tan longo prazo. Aínda así, de ser certa, só é válida para o sur de España. Na Rías Baixas, pola contra, contamos cun clima máis variable, de xeito que non nos salvaremos dos días de chuvia, nin de poñernos unha boa chaqueta ...

Unha repoluda abella de San Pedro, vista desde diferentes ángulos A abella de San Pedro, tal e como lle chamamos na Arousa, é un insecto voador, de movementos aparentemente torpes. Se un becho peludo coma este lles bate na cara, non se asusten, porque non fai mal ningún. Mais que abella é escarabello, así que non ten aguillón e, ademais, déixase atrapar con facilidade; mesmo semella que lle gustan as atencións. Segundo nos informan dende  Arquivos Entomolóxicos Galegos , trátase dun coleóptero melolóntido do xénero ano xia; concretamente, a nosa abella debe de pertencer  á especie anoxia villosa , que se diferencia doutro parente similiar, anoxia australis , porque este último presenta unhas raias lonxitudinais nos élitros.  En xeral, a moitos dos membros desta familia chámaselles vulgarmente escarabellos de San Xoán, por eclosionar máis ou menos nesta época do ano, nalgúns casos de forma masiva. Na Arousa é frecuente velos revoar polas hortas á noitiña.

 Un cabezudo posando no atrio, ao remate da procesión O pasado domingo foi un día de festa para a Igrexa de San Xulián. O sacerdote Víctor Suárez Gondar (Illa de Arousa, 1982), recentemente ordeado, elixiu a celebración do Corazón de Xesús para oficiar a súa primeira misa, ante a xente que o veu medrar e tocar a campaíña dende que era un rapaz. Na súa homilía, o cura arousán amosouse orgulloso de ser da Arousa, dixo sentirse "libre" e agredeceulles aos veciños que comprenderan o camiño que escolleu. A cerimonia concluíu cun sonoro aplauso por parte dos fregueses, que logo saíron en procesión coa imaxe relixiosa a ombros e os rebuldeiros  cabezudos rondando. E ao remate, ata houbo pinchos no atrio, ofrecidos polo novo sacerdote, que marcha a Roma a continuar a súa formación relixiosa.

[Susi Rial] Os seus teitos nin son triangulares nin teñen tellas. Non están construídas de ladrillo nin están revestidas coa pedra convencional. Sinxelamente, son casas que nada teñen que ver coas que habitualmente viñan enchendo os escenarios da Illa. A construción dunha casa case sempre supón a inversión máis importante da vida e este pode ser un dos motivos polo que incluír innovacións no seu deseño, adoita ser unha decisión difícil de determinar. As casas como estas defínense polo seu deseño minimalista e o seu gran sentido da funcionalidade. Un dos precursores deste estilo foi o arquitecto Walter Gropius, fundador da escola Bauhaus en 1919. Os arquitectos da Bauhaus utilizaban como principais materiais o formigón, o vidro e o aceiro e nos seus deseños predominaban as formas simples e as liñas rectas nos edificios. Pero a Illa non só conta con deseños innovadores nas casas de particulares. Nos últimos anos vén sendo toda unha referencia na arquitectura debido á construción de edi...

A Consulta-O Cortixo [Susi Rial] Adoita pasar na Illa que os donos non lles elixen os nomes ás cousas, senón que son os nomes os que os escollen. Ou, mellor dito, a xente. Aí está o caso do Cortixo. Quixo a casualidade que o seu local fose durante moitos anos a consulta do médico. E de aí, o bocadillo de pinchos sempre se foi buscar á Consulta e nunca máis ó Cortixo. Ou o caso do Saratoga. É un dos bares máis antigos da Illa e o seu polbo é moi apreciado entre os nosos visitantes. Pero os seus incondicionais sempre che proporán ir tomar unha chiquita ó Bar Suso. Mención especial merecen os bares atendidos por mulleres. Neses casos, os alcumes preferidos son os nomes de dúos musicais femininos, ó estilo de "As Ghrecas" ou "Asúcar Moreno". Por que ocorre isto? Quen sabe! Quizais é debido á nosa memoria colectiva, que nós mesmos asumimos como a maior das sabedorías. Por iso, cando a unha persoa de certa idade lle digas, "vou ata o Moucho", pode que che mire...