Chuchamel

Por que lle chamarán chuchamel, sendo como é tan agre?

Bugallos

Un bugallo, entre os restos da mallante

O bugallo é un "tumor" do carballo, inducido polos insectos

Os bugallos agochan no interior larvas

Entre os residuos da mallante é moi habitual atopar bugallos, unha especie de bólas que forma o carballo arredor dos ovos de determinados insectos. Unha vez que se desprenden da árbore, os bugallos ou carrabouxos chegan ata a praia arrastrados pola marea.

Un agasallo da natureza

A punta de Testos ao solpor, o 12 de outubro

As postas de sol na Arousa son fermosas todos os días. Pero o pasado luns, o ceo tinguiuse de lume.

Onde está o cangrexo?

Unha poza calquera, na praia do Mallón

Compañeiros de toalla

A pulga de mar é un crustáceo moi abundante nas praias da Arousa. A pesares do nome , este simpático becho nin pica nin ten ningún interese polos humanos, dos que fuxe a saltos en canto se sente ameazado. Vive enterrado na area e aliméntase de algas e outros restos orgánicos.

Sempre fermoso

O perelluqueiro da Abilleira, á noitiña

Detalle diurno dos pereiucos

O perelluqueiro (Crataegus monogyna) da Abilleira está fermoso en todas as estacións. As floriñas brancas da primavera dan paso a unha explosión de boliñas vermellas no verán.

Como facer unha pisallada

Coas amoras pódese facer pisallada ou marmelada

Primeiro, búscase unha compaña agradable e, a poder ser, de boa estatura (as mellores amoras teñen a manía de medrar no alto). Logo localízase unha zona na que haxa abondosas silvas. Entre conversa e conversa, apáñanse as amoras, dándolles preferencia a aquelas máis grandeiras, maduras e que non estean comestas polos bechos. Xa na casa coa bolsa chea, lávanse ben os froitos para retirarlles o po. Esmigállase o miolo de media barra de pan do día (a codia non se aproveita). Cun tenedor, machúcanse as amoras coa miga e azucre a gusto, ata que non quede ningunha frangulla de cor branca. A pisallada está lista para servir e compartir.

A fonte do Lagartiño

Manancial de auga doce na praia do Lagartiño

A auga flúe de entre as pedras

O Lagartiño de camiños de terra tal e como o coñecemos hoxe está condenado a desaparecer, a medida que avance a construción da estrada de acceso ao porto. É esta unha zona da illa húmida, pola que flúen mananciais subterráneos que desembocan na praia. Aquí teñen unha imaxe actual da fonte do Lagartiño, un xeneroso agasallo da natureza no que conflúen a auga do mar e da terra. Agardemos que a fonte non remate, tamén, sepultada en cemento.

Feísmo

As tuberías da depuradora invaden unha das caliñas de Punta Cabalo

Construción industrial que atenta contra a paisaxe e o medioambiente

Ao parecer, a lexislación medioambiental obriga a soterrar as tuberías das depuradoras de marisco, pero non todas as empresas da Arousa teñen os deberes feitos. A depuradora Aurelio Silva, en Punta Cabalo, é un exemplo. A empresa invadiu a praia, situada nunha das zonas máis fermosas e virxes da costa da illa, con varios canais e mesmo unha construción de cemento. Isto si que é feísmo.

Unha guía de paxaros de Carreirón

Portada da guía

A asociación medioambiental Carreirón, un colectivo de nova creación resultado da xuntanza de Gaia, Illa Natura e a Xunta de Montes, presentará nos vindeiros días a primeira guía de aves e mamíferos do parque natural de Carreirón. A obra foi realizada en colaboración cos departamentos de medioambiente do Concello da Illa e da Xunta, e está asinada por Miguel Ángel Conde Teira, biólogo especialista en ornitoloxía, e Samuel Paz Parracho, un bo coñecedor dos paxaros da Arousa, fundador de Illa Natura e autor das fotografías. A guía contén os datos dun cento de aves e oito especies de mamíferos que se poden avistar na Arousa, acompañados de imaxes de alta calidade. A presentación está prevista para o 23 de maio no auditorio.

Adeus Chopo!

O Chopo, o pasado Nadal

Máis dunha década de vida solitaria sen dono coñecido, artrose, carrachos incrustados... O Chopo xa non deambulará máis polo Chufre, foi sacrificado por recomendación veterinaria. Adeus Chopiño, houbo quen che quixo!

Cadeliños buscan familia

No Campelo hai unha cadela abandonada cunha camada de oito cachorros

Os cadelos son mansiños e achéganse xoguetóns á xente

Na zona do Campelo, onde comeza o sendeiro que bordea a costa ata o faro, hai unha cadela abandonada con oito cadeliños que aínda está amamantando. Ela está esquelética, pero os cachorros están gordiños e desexando atopar unha familia.

Primavera

O perilluqueiro da Abilleira en flor

A denominación que recibe na illa esta árbore, o "perilluqueiro", non aparece no dicionario, pero así é coñecida entre os veciños. Antes de que houbese bancos e beirarrúas na Abilleira, xa estaba alí o perilluqueiro, ofrecendo a súa xenerosa sombra nos días de verán. Na primavera, loce espléndido ateigado de flores, reclamando o seu merecido lugar na paisaxe sentimental da Arousa.

O vertedoiro da vergoña

Panorámica do Mallón, na zona de Gradín

O deterioro da paisaxe é evidente

A praia utilízase como vertedoiro de lixo


Os verquidos comezaron hai aproximadamente tres anos

Continúa impunemente e imparable o proceso de degradación da costa de Gradín. O Mallón, a praia á que acudían nos anos noventa os mozos a celebrar a noite de San Xoán, rematou convertida nun vertedoiro municipal de lixo. Logo de tres anos de verquidos e queimas, a zona presenta un deterioro evidente e incomprensible. Engadimos máis preguntas ás formuladas no 2007. No caso dos vertedoiros, non se aplica a lei de costas? Para que ten o Concello un punto limpo? Onde están os grupos ecoloxistas da illa?

A pasarela peonal: argumentos en contra

Camiño de terra no parque de Carreirón

Un dos proxectos urbanísticos que se propón levar adiante o concello no vindeiro ano é a construción dunha senda peonal arredor de toda a illa, exceptuando o perímetro do parque natural de Carreirón. A primeira fase da obra xa foi adxudicada por Costas e discorrerá entre a praia do Bao, onde xa hai creado un primeiro treito de pasarela de madeira, e a praia de Salinas.
Nun principio, a idea de poder darlle volta á illa nun cómodo paseo pola beira do mar resulta atractiva tanto para os cidadáns locais como para turistas. Pero unha reflexión máis fonda pódenos levar a cuestionar esta iniciativa. ¿É necesario intervir en toda a liña de costa? ¿Ten que haber un paseo marítimo por Gradín, a praia do Peixe e Espiñeiro? ¿Tamén as Ruvas e a punta do Campelo teñen que quedar ao descuberto para os visitantes?
A instalación dunha pasarela litoral converte en accesibles para as masas todos os recunchos naturais, os poucos que quedan, aínda virxes e resgardados do turismo. O recurso aos "paseos marítimos" pode ser axeitado para certas zonas da illa, pero non semella sostible estendelo a todas as praias. Ás veces, é moito máis seductor, incluso para os turistas, manter o misterio dun carreiro de terra entre silvas e toxos, aínda que piquen.

A Area da Secada: o mar

As praias da illa son aínda máis bonitas nesta época do ano, solitarias, baixo a luz invernal. As imaxes son da Area da Secada, hai uns días.

A Area da Secada: a terra

A herba medrou até adentrarse na praia

Coas chuvias, agroman os fungos

Tempo de cogumelos

A Estrela de terra bota un chorro de polvo de esporas negras ao apretala

Unha macrolepiota nova, ou quizais un coprinus

Aquí temos unha pequena mostra das especies de cogumelos que podemos atopar na illa. Hai contabilizadas máis de 50 especies diferentes.

Que foi das avestruces do faro?

Imaxe das avestruces do faro, collida da rede

Ata comezos deste ano, existía no faro unha explotación dedicada á cría de porcos bravos e á produción de ovos de avestruz. As dúas repoludas avestruces que pastaban libres na granxa eran a gran atracción da zona, sobre todo entre os máis pequenos. Afeitas a recibir chucharías da xente, achegábanse confianzudas ao valado cada vez que había visita. Co peche da explotación, desapareceron tamén as únicas grandes aves que había en territorio insular.

Os coidados do Chopo

O Chopo, comendo no Chufre

Para que vexan que o Chopo, aínda que vello e coxo, segue vivo e atendido. O noso amigo pasa os días entre o Regueiro e o Chufre, buscando a quentura do sol.