As dunas da Area da Secada

Dunas na Area da Secada

[Susi Rial] Sempre estiveron aí. Para calquera que teña nacido ou vivido na Illa durante moitos anos, non lle parecerá estar vendo o extraordinario conxunto que en realidade é. As dunas da Area da Secada son dunha certa entidade, polo que non é doado ver algo semellante nos arredores. Dicir, como curiosidade, que incluso foron escenario dalgunha que outra serie de televisión. Na súa formación entraron en xogo varios factores: un espazo moi areoso e a confluencia de varias direccións de vento. Nun principio deberon de ser móbiles, até que foron fixadas pola vexetación que as  colonizou. O fenómeno dunar máis impresionante que atopamos nas Rías Baixas está en Corrubedo, coa súa gran duna móbil de máis de un quilómetro de lonxitude. Hai xa varios anos que tivo que ser pechada ó público, para protexela dunha morte prematura. Así pois, e tendo en conta as diferencias, aproveito esta oportunidade que me foi dada para pedir medidas de protección e preservación deste espazo dunar. Porque forma parte do noso patrimonio. Porque se trata dunha riqueza natural que nos ofrece a nosa Illa. E, o que é máis importante, porque é o noso deber.

Sons da Arousa: as 10 da noite

Aquí teñen o primeiro rexistro sonoro dunha colección que agardamos ir ampliando pouco a pouco (e mellorando en calidade), ata conformar un arquivo sonoro da Arousa. Comezamos coa peculiar forma de dar as dez do reloxo público da caixa de aforros. A gravación fíxose o 27 de xuño de 2010, ás 22.00 h, con día claro e os paxariños a piar. Admítense suxerencias sobre posibles escenarios.

Paté de mexillón galego

Boiromar presentou recentemente un gorentoso paté de mexillón

Boiromar vén de lanzar ao mercado un paté de mexillón en salsa de vieira, que supón unha innovación na familia de conservas elaboradas con este molusco. O paté comercialízase en caixas de dúas unidades de 85 gramos cada unha, e está dirixido ao canal de tendas de delicatessen e pequeno comercio. Segundo consta no envase, está elaborado de xeito artesanal, sen ningún tipo de aditivo, e con mexillón galego. A intención da compañía é incorporar aos seus produtos o selo da denominación de orixe, que como poden comprobar, xa está presente na súa web.

O verán que chegou

A praia do Mallón, nunha tarde de agosto

[Susi Rial] Tódolos anos, cando se aproximan as datas estivais, adoitamos escoitar nos medios de comunicación que o que se achega, será o verán máis cálido da Historia, sempre coa sombra alongada do cambio climático detrás. E este verán 2010 non é unha excepción, dende logo. Hai que ter en conta que cando se refiren á "Historia", queren dicir dende que se teñen datos, cousa que só acontece dende os anos 70. Polo tanto, o espazo de tempo non chega a ser o bastante significativo. Neste verán dise que as temperaturas aumentarán unha media de un ou dous graos. Neste sentido, os expertos de Meteogalicia, páxina web de referencia en canto ás previsións meteorolóxicas, avisan do arriscado que é facer unha predición a tan longo prazo. Aínda así, de ser certa, só é válida para o sur de España. Na Rías Baixas, pola contra, contamos cun clima máis variable, de xeito que non nos salvaremos dos días de chuvia, nin de poñernos unha boa chaqueta pola noite. E, por suposto, moito coidado coas altas temperaturas, sobre todo nenos e persoas maiores, sen esquecerse de recomendacións como as de beber auga aínda que non se teña sede e evita-lo sol entre as 12:00 do mediodía e as 16:00 da tarde.

Abellas de San Pedro

Unha repoluda abella de San Pedro, vista desde diferentes ángulos

A abella de San Pedro, tal e como lle chamamos na Arousa, é un insecto voador, de movementos aparentemente torpes. Se un becho peludo coma este lles bate na cara, non se asusten, porque non fai mal ningún. Mais que abella é escarabello, así que non ten aguillón e, ademais, déixase atrapar con facilidade; mesmo semella que lle gustan as atencións.
Segundo nos informan dende  Arquivos Entomolóxicos Galegos, trátase dun coleóptero melolóntido do xénero anoxia; concretamente, a nosa abella debe de pertencer  á especie anoxia villosa, que se diferencia doutro parente similiar, anoxia australis, porque este último presenta unhas raias lonxitudinais nos élitros.  En xeral, a moitos dos membros desta familia chámaselles vulgarmente escarabellos de San Xoán, por eclosionar máis ou menos nesta época do ano, nalgúns casos de forma masiva. Na Arousa é frecuente velos revoar polas hortas á noitiña.