José María Rial, novo adestrador do Céltiga

Entrada do Salvador Otero

[Susi Rial] Despois dunha época convulsa, o Céltiga toma as rendas con vistas á preparación da próxima tempada. No pasado mes de maio, o clube da Illa viviu o seu particular "mes horribilus", que comezou coa inesperada espantada do antigo adestrador, Antonio Gómez, a tan só dúas xornadas para o remate da liga. Despois chegou a crise da presidencia, xerada pola falta de candidatos, e solucionada coa continuidade da actual directiva, con Martiñán como presidente. Pero a culminación dos males chegaría co descenso do equipo á Rexional Preferente, logo de cinco anos na Terceira División. Pero agora, unha vez coñecido o nome do novo adestrador, semellan soprar ventos de esperanza. Trátase de José María Rial, técnico procedente do Portonovo, equipo  ó que ven de ascender á Terceira División. Polo tanto, trátase de todo un experto nos obxectivos que perseguirá o Céltiga na próxima tempada. Xunto con el, presúmese tamén a chegada de Wagner, o seu "segundo" no equipo do Portonovo. Nos próximos meses terá lugar o axuste do cadro, posto que se cre que moitos dos actuais xogadores do Céltiga terán ofertas para continuar xogando en Terceira División.

Outra festa no calendario gastronómico

A carpa gastronómica do Chufre ofrece marisco case
todas as fins de semana de xullo e de agosto

Ás festas da navalla, do mexillón, dos produtos do mar e do polbo, súmase este ano unha nova convocatoria gastronómica, cuxos beneficios irán destinados a financiar o clube de Ximnasia Rítmica Illa de Arousa. Trátase da primeira edición da Festa da Ameixa Encarnada, que terá lugar  do 10 ao 11 de xullo no Chufre, como é habitual. Coa papatoria de ameixas arrinca o calendario festeiro do vran: na seguinte fin de semana tocaralle o turno á Festa da Navalla, e na outra, ás festas do Carme.

A Arousa renova as dúas bandeiras azuis

 Este verán nas praias do Bao e da Area da Secada ondeará unha vez máis a bandeira azul, que acredita que cumpren unhas determinadas condicións de limpeza e accesibilidade. A Asociación de Educación Ambiental e do Consumidor vén de dar a coñecer o listado das bandeiras 2010; os portos e as praias galegas obtiveron en total 132 enseñas, oito máis ca o pasado ano.

Un carril bici diante da porta

Imaxe collida de Dorna

A Escola de Navegación Tradicional Dorna quéixase a través do seu blog do trazado do novo carril bici, que xusto lles pasa por diante  da caseta na que gardan os aparellos.
Por outra banda, o vindeiro sábado iníciase na Arousa a tempada oficial de regatas de dornas a vela, coa celebración do VI Trofeo Fasquía, a primeira proba puntuable para o campionato galego.

Os patos rodean a illa

 Colonia de patos na praia de Semuíño

[Susi Rial] Dende hai xa bastantes meses vense dando en certas praias da Illa de Arousa un curioso fenómeno, como é a gran proliferación de patos. Unha das praias más concorridas por estes animais é a praia de Semuíño. Nalgúns momentos chegáronse a contabilizar ata oitenta patos nunha praia de non máis de 25 metros de longo. Pero non todo foi mérito deles, posto que contaron coa gran axuda dos veciños da zona. Algúns collían os ovos e coidaban dos patiños ata que se facían grandes e se podían defender ben das gaivotas. Pero a natureza é sabia, e o resultado final non foi outro mais que a superpoboación. Os veciños tamén lles dan de comer regularmente, ata o punto de que, cando teñen fame, non dubidan en achegarse ás portas das casas pedindo comida co seu particular berro. Polo tanto, pódese dicir que son patos "semidomésticos". É tal a expectación que causan que, sobre todo coa chegada da calor, converteron a praia de Semuíño en destino dos máis variados domingueiros: familias con nenos pequenos, xente paseando que pasaba por alí,... e todo tipo de persoas que sentan alí uns intres agradables dándolles de comer ós patos, cousa que eles agradecen enormemente. Outra das características destes animais é que non gostan moito das aglomeracións. Viven en familias, ou en parellas mentres que non teñen crías. Buscan o seu espazo, o que dá lugar a que se espallen cada vez máis pola costa arousana.